Πολυτεχνείο 2011
Μας κυκλώνουν, θα παραδοθούμε;
Εισαγωγή στην παράσταση
Η
σημερινή εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, μας καλεί να αφουγκραστούμε
την ανάσα της ιστορίας από το 73 μέχρι σήμερα .Το θέατρο μπαίνει ανάχωμα στην
επίθεση των ισχυρών και στο φόβο των αδυνάτων. Εμείς νιώσαμε την ανάγκη να μιλήσουμε-να
κατονομάσουμε αυτό που συμβαίνει, να το καταγγείλουμε, να διεκδικήσουμε.
Σε μια πρώτη συνάντηση μαθητές δημοτικού,
γυμνασίου, λυκείου, φοιτητές δάσκαλοι και γονείς- σε μια ομάδα 36 ατόμων-
συνομιλούν μέσα από τα κείμενα Ελλήνων συγγραφέων: «Το χρονικό» Τάκη
Σινόπουλου, «Μην περπατάς πια με τα 4, μας κυκλώνουν», Γιώργου Οικονομέα «Το
ξύλινο παλτό» Κατερίνα Γώγου και «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου» Τάσου
Λειβαδίτη, και αξιώνουν: δουλειά, παιδεία, υγεία, κοινωνική δικαιοσύνη και
δημοκρατία.
Γκουτζιαμάνη
Γιάννα
………..
«Μόνο το χέρι τους υψώνεται και δείχνει τη μεριά που περπατάνε οι
δολοφόνοι.
Η
Ελλάδα ταξιδεύει χρόνια ανάμεσα στους δολοφόνους.»(2)
……….
………
«Να είμαι εκεί
Όπου δεν φτάνει ποτέ του ήλιου το φως.
Στο όνομα της ζωής
Σου προσφέρω κατάμαυρο ρόδο τη ζωή μου.»(3)
………
«Μάχεσθαι χρη τον δήμον.»(5)
………..
«Πρόσεχε. Η κάμερα της αστυνομίας
Παραμονεύει το φιλί μας.»(4)
……………
«Η λευτεριά που πάλεψες-σκοτεινές
ιστορίες.»(8)
……….
«Αστυνομίες αμίλητες μέσα σε σκοτεινές αστυνομίες.
Πρωθυπουργοί με σκεπασμένο πρόσωπο.»(7)
«ΨΩΜΙ-ΒΙΒΛΙΟ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»(9)
«Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου»
(Τ. Λειβαδίτης )……….
«ο πόλεμος
ησυχία ησυχία μιλάει ο κύριος
υπουργός
ο πόλεμος.»(13)
…………
«τα μάτια μας θα ζήσουνε και πέρα από το θάνατό μας
για να κλαίνε
φυσάει.»(14)
«Φάτσες τραχιές σαν κούτσουρα
φάτσες κοφτερές σαν τσεκούρια
χέρια που χτίζουνε τον κόσμο σε μιαν ώρα
και τον γκρεμίζουν σ’ ένα δευτερόλεπτο.»(11)
…….
«Ο άνεμος παίρνει το σάλι της γριάς
το σηκώνει ψηλά
το ξεδιπλώνει
……
και το σάλι μεγαλώνει μεγαλώνει
και σαν ένα τεράστιο μαύρο χταπόδι.»(16)
……..
«Με τις αισθήσεις μου αναμμένες.
Είμαι θέλω μπορώ
Γιατί μπορώ μπορώ μπορώ
Επαναληπτικά ν’ αγαπάω…»(17)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου