ΔΡΟΜΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ 2009 1. Ιφιγένεια. 2. Η επιστροφή της Ιφιγένειας. 3. Οταν έρχεται ο ξένος.

Δρόμοι προς το αρχαίο δράμα

1. Ιφιγένεια. 2. Η επιστροφή της Ιφιγένειας. 3. Οταν έρχεται ο ξένος.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ

Δεύτερο επεισόδιο

Ιφ.    Αν σου αρέσουν θεά, οι τελετές , δέξου αυτές

τις θυσίες, , που ανόσιες ο νόμος σε εμάς τις λογαριάζει, κι αλάργα από τέτοιες κρατά των Ελλήνων τα χέρια . ……

Ιφι. Αρκεί η πρώτη μου φροντίδα πρέπει να είναι καλά να γίνουν τα ιερά τα χέρια των ξένων λύστε αφού είναι πια δοσμένοι στην θεά, δεμένοι να μην είναι . Ποια μάνα σας έκαμε , ποιος τάχα πατέρας ; Κι η αδερφή σας τι λεβέντες – αν έχετε αδερφή- θα χάσει και έρμη θα μείνει ! …….

Ορ. Ντροπή να ζήσω , όταν εσύ πεθάνεις μαζί σου στο ταξίδι, πρέπει να ‘ρθω μαζί σου και στον Αδη .

Μίλα καλά τις συμφορές μου πρέπει να τις σηκώνω εγώ κι αφού ένα πόνο να έχω

μπορώ, δεν παίρνω κι άλλον …….

Πυλ. Μια εξαίρεση μονάχα να μου δώσεις : το πλοίο αν πάθει και χαθεί το γράμμα μαζί με το φορτίο μέσα στο κύμα και μόνο την ζωή μου εγώ γλιτώσω , δεσμευτικός πια όρκος να μην είναι …….

Ιφι. Ω εσύ – πώς να σε πω ; - ακριβέ, ακριβέ μου Ορέστη, σ’ έχω εδώ , πολύ μακριά από το Άργος μακριά από την πατρίδα μας , αγαπημένε!......

Δεύτερο στάσιμο

Χο. Αλκυόνα, ω εσύ πουλί, που ένα γύρο στους βράχους της θάλασσας λες το τραγούδι της μαύρης σου μοίρας. ….

Κάλλιο να μου ‘δινε η μοίρα τη δυστυχία να την είχα από πάντα .Βαστάς, όταν η ζωή σου περνά αποξαρχής μες στα βάσανα . Πραγματική συμφορά   

η αλλαγή ‘ναι της τύχης….

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ     ( Γ. Ρίτσος )

Εικόνα1

Να μας, εδώ, νικητές τάχα (νικημένοι) έχοντας φέρει σε πέρας ένα «μεγάλο σκοπό» που δεν τον θέσαμε εμείς στον εαυτό μας .

……

Εικόνα 2

Εσένα σου ‘χαν κολλήσει στις παλάμες δυο μαχαίρια. Δεν σε είχαν για να πετάς, μα για να τρέχεις .

Τα μάτια μας, Θεέ μου. Δε μας έμενε παρά να κοιτάμε προς τα μέσα .

……….

Εικόνα3

Αποφεύγανε να με κοιτάξουν, σαν να τους έφταιξα σε κάτι, σαν να είχα προδώσει εγώ κάποιο μυστικό

                                          τους

…….

Εικόνα 4

Πλησίαζαν τότε οι απόκριες .

Η μητέρα σκέφτηκε να με ντύσει ελάφι .

Δεν ήμουν πια εγώ.

Ήμουνα ο άλλος .

………

Εικόνα 5

Στην ξενιτιά μεγάλωνα αλλιώτικα,

Ελεύθερα,

Σε μιαν άχρονη σχεδόν ηλικία .

Και τότε λαχταρούσα να κάνω έναν τεράστιο θόρυβο – να ρίξω κάτω εκείνο το άγαλμα μου, στη μέση της πλατείας .

……….

Εικόνα 6

Κι άξαφνα,

Είδα ένα αγκάθι άκρη-άκρη στο χιτώνα της μητέρας και με μιάς κατάλαβα το αναπότρεπτο πια του θανάτου μου . 

……..

«Όταν έρχεται ο ξένος»   ( Γ.Ρίτσος )

Εικόνα 1 (χορός)

Ξένος, ακάλεστος, ήρθε να λυπηθεί εμάς ……..

Μη Αν.

Εικόνα 2

Ήταν μία αρχή από μικρή τρυφερότητα . Να ξεθαρρευτούμε . Να επεκτείνουμε την μνήμη μας προς τα πέρα ή προς τα πάνω …..

Εικόνα 3

Εκείνα που χάσαμε, εκείνα που έρχονται, εκείνα που φτιάχνουμε, είναι δικά μας , μπορούμε να τα δώσουμε . …….

Εικόνα 4

Τότε τα παιδιά αρνιόνταν να κοιμηθούν τα μεσημέρια . Τρέχαν ξυπόλυτα στ’ αγκάθια της αιωνιότητας . ……

……….

Εικόνα 6

Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθούν οι γυναίκες , χτένιζαν τα μαλλιά τους, με ιερατικές κινήσεις.

Εικόνα 9

Απρόσιτες γυναίκες, δεσποτικέ, αυταρχικές, αειπάρθενες, φιλενάδες της νύχτας .

Εικόνα 11

Δεν υπάρχει θάνατος. Ένας τριγωνικός ήλιος στον απέναντι τοίχο. 

                 Τέλος